Korte of lange termijn?

Korte of lange termijn??

Stel nou je hebt een probleem, een pijntje, een last of een flinke pijn of al een hele tijd een flinke pijn, dan zou je verwachten dat je daar een oplossing voor wilt.

Dus je gaat opzoek naar een oplossing, in dit geval kans is groot dat je kiest voor de huisarts of voor een fysio. Je verteld je verhaal, er volgen nog wat vragen en daar komt iets uit… een behandeling, een medicijn of een advies.. Waarschijnlijk gaat er dan in je hoofd een signaal af dat zegt: ja of nee. Ja dit past bij me of nee dit past niet bij me.. beide zijn interessant!

Ons reptielenbrein maakt heel snel onderscheid tussen de info die binnenkomt tijdens dat gesprek met die zorgverlener. Je brein zegt: PANIEK!! GEVAAR!! hakken in het zand, ik geloof er niks van, ik ben op m’n hoede, hij/zij is op m’n geld uit.. Of je brein zegt: SAAAAAI is meteen uitgetuned, luistert niet meer, slaat niks meer op, gaat rustig verder met niks doen.. Of je brein zegt: NIEUWSCHIERIG!! echt waar? hoe dan? en voor mij? en wanneer? kan dat?

 

Nee het past niet bij je en dan? Dan heb je de optie om het tegen de huisarts of fysio te zeggen op dat moment. ” het advies of de behandeling zie ik niet zitten omdat…” Heel normaal, niks geks.. maar denk dat bijna niemand dit doet. Dit heeft te maken met autoriteit of met het niet nemen van eigen verantwoordelijkheid of het frame waarin de zorgverlener jou dit “verkoopt”.

Kan allemaal maar je schiet er niks mee op. Je voelt je wat opgelaten, je zegt ja maar voelt nee. Moet de volgende keer misschien je afspraak cancelen want je wilt dit niet echt.. eigenlijk chaos in je hoofd. Uiteindelijk loop je de deur uit en de chaos zakt, situatie voorbij en bent er vanaf. Of niet.. want je “emmer” is wel weer een plons water rijker.. want wat als je de volgende keer hem of haar weer ziet? of voor een volgende klacht moet? of je je afspraak nog moet cancelen? Allemaal kleine beetje spanningen onder de radar..

Of je zegt het wel, je zegt nee en je voelt ook nee.. niks aan de hand. Geen stress, geen vervelende emotie en je hebt niks te verbergen. Als de ander het niet begrijpt, laat je het probleem daar waar het hoort.. niet bij jou in dit geval.

 

Maar stel nou dat je het signaal krijgt:  ja dit past bij me. Dan heb je ook de keuze om wel in mee te gaan of er niet in mee te gaan. En daar zijn heel veel redenen voor  ben ik achter gekomen.

Je denkt: ” ja ik snap wel wat je allemaal zegt maar ik wil gewoon van mijn probleem af, fix het even, dan kan ik weer verder.” Dat is een veel voorkomend verschijnsel, en ook deels normaal. Want jou brein krijgt de info om met dingen aan de slag te gaan en heeft direct wel een lijstje met bezwaren klaar staan om je er van te weerhouden. Dus ja je gaat deels mee in de behandeling zegt ja, gaat naar je afspraken maar eenmaal buiten de deur dingen gaan veranderen gaat net een stap te ver.

Dus je krijgt van de zorgverlener het allerbeste advies mee om van je klachten af te komen, om mooie dingen te kunnen verwachten als je het allemaal zou opvolgen, om gave en toffe info tot je te nemen, je leven te verrijken, je als persoon te laten groeien, om je tot ontpoppen tot een held, een strijder, een significant persoon…. en jou brein zegt alleen maar.. jaa, maaaar… stel nou dat.. wat moet die wel niet denken.. oftewel korte termijn fix zonder echt voor jezelf te kiezen en lange termijn resultaten te behalen!

Dus luister jij naar je reptielenbrein en korte termijn of ga jij er echt voor en maak je er wat van en spreek jij jezelf in de spiegel aan kom jij tot super mooie dingen op alle gebieden van je leven?

tot snel!

Diederik